سالگرد قیام آبان ۹۸
سالگرد قیام آبان ۹۸
در نظر گرفتن مؤلفههای زیر میتوان گفت قیام آبان۹۸ یک نقطهٔ عطف است؛ و برای تحلیل درست از جنبش مقاومت مردم ایران، باید شرایط را به قبل و بعد از آن تقسیم کرد.
۱ـ این قیام در تکامل قانونمند قیامهای ۸۸ و ۹۶ به یک کیفیت جدید بالغ شد. آن کیفیت جدید، نضج و نفوذ این درک فراگیر در بین مردم بود که دیگر در این رژیم و با این رژیم نمیتوان چشم به کوچکترین تغییر دوخت. آنچه تحت عنوان اصلاحطلب و اصولگرا تبلیغ میشود، یک جنگ قدرت برای حفظ نظام ولایت فقیه است.
برای نیل به آزادی و یک جمهوری دمکراتیک، باید بر تمامیت این رژیم برشورید و آن را از ریشه برانداخت. این درک در قیام دی۹۶ در کف خیابان جوانه زده و به شعار مردم تبدیل شده بود اما در قیام آبان به نقطهٔ بازگشتناپذیر رسید.
از فاکتورهای صحتوسقم این تحلیل، جراحی اصلاحطلبان قلابی از پیکرهٔ نظام ولایت فقیه و رویآوردن خامنهای به انقباض هر چه بیشتر برای حفظ نظامش، بعد از قیام آبان است. زیرا دیگر تاریخ عرضه و مصرف آنها به پایان رسیده بود.
۲ـ سرکوب خونین قیام با تمامی ابزار و ادوات سرکوب از باتون و گاز اشکآور گرفته تا تبر و کلت و مسلسل و تیربار سنگین و نیز زرهی و هلیکوپتر و کشتار جوانان ماهشهری در نیزار، ابهامی باقی نگذاشت که این حکومت هیچ راه دیگری را برای اعتراض باقی نگذاشته است.
قیام آبان اثبات کرد، دیگر نمیتوان با روشهای مسالمتآمیز حق خود را بهدست آورد. حق گرفتنی است و راه گرفتن آن نیز همان راهی است که سازمان مجاهدین خلق ایران از ۳۰خرداد ۶۰ آغاز کرد و طی ۴دهه پی گرفت. این همان استراتژی امتحان پسدادهیی است که اینک کانونهای شورشی در شهرهای ایران، آن را راهنمای عمل خود قرار دادهاند.
مطالب مرتبط
حسن نوروزی عضو مجلس ارتجاع: ما کشتیم، حالا چه کسی میخواهد ما را محاکمه کند؟